Do czego Zapłonowa Świeca

Co znaczy ŚWIECA ZAPŁONOWA: Świeca zapłonowa jest jednym z głównych przedmiotów układu zapłonowego silnika spalinowego o zapłonie iskrowym. Fundamentalnym zadaniem świecy zapłonowej jest zrealizowanie we wnętrzu komory spalania wyładowania elektrycznego o wymaganym charakterze. Do fundamentalnych parametrów tego wyładowania należą napięcie szczytowe i energia iskry. Wyładowanie występuje między elektrodą centralną, a jedną bądź kilkoma elektrodami bocznymi świecy. Do wywołania tego zjawiska konieczne jest wystąpienie pewnej minimalnej wartości napięcia wtórnego. Wartość tego napięcia zależna jest od odległości pomiędzy elektrodami świecy, medium poprzez które przeskakuje iskra, ciśnienia i kształtu elektrod. By doprowadzić do zapłonu mieszanki paliwowo-powietrznej w cylindrze, liczba ciepła dostarczonego do ładunku musi być dostatecznie spora, by zainicjować mechanizm spalania w objętości na tyle spory, by płomień rozpoczął się samorzutnie rozwijać. Intensywne zawirowania ładunku w cylindrze silnika utrudniają zapłon mieszanki i w skrajnych sytuacjach doprowadzają do wygaszenia płomienia. By zapłon mieszanki był poprawny świeca zapłonowa powinna posiadać odpowiednią charakterystykę cieplną. Charakterystykę tę określają dwie wartości temp.: temp. samooczyszczania się i temp. samozapłonu. Pierwsza wartość to jest min. temp., poniżej której nie zachodzi mechanizm samooczyszczania się świecy, co prowadzi do jej mostkowania. Po osiągnięciu tej temp. następuje wypalenie z powierzchni izolatora osiadłych zanieczyszczeń złożonych raczej z cięższych węglowodorów i sadzy. Substancje osadzające się na izolatorze zmniejszają jego rezystancję powierzchniową tworząc tak zwany mostek przewodzący. Przekroczenie temp. samozapłonu (850 °C) poprzez w najwyższym stopniu wysunięte do komory spalania przedmioty świecy, skutkuje samorzutne i niekontrolowane zapłony mieszanki. Poprawnie skonstruowana i dobrana do silnika świeca zapłonowa powinna pracować od 500 °C do 850 °C w całym zakresie pracy silnika. Nową ekipą produktów są świece zapłonowe poświęcone do samochodów zaopatrzonych w instalacje zasilane gazem propan-butan. Za zapłon mieszanki w komorze spalania odpowiedzialny jest, mimo zmiany zasilania, nadal ten sam układ zapłonowy wraz ze świecą zapłonową. Jej zadaniem jest wprowadzenie energii zapłonowej do komory spalania, gdzie iskra elektryczna wytworzona między elektrodami zapoczątkowuje mechanizm spalania mieszanki paliwa z powietrzem. Inne są jednak warunki zapłonu. Główne z punktu widzenia świecy zapłonowej to: - większa do około 30% rezystancja mieszanki, utrudniająca przeskok iskry elektrycznej, i - wyższa średnia temp. spalania.Świece zapłonowe dla zapłonu iskrowego silnika z paliwem gazowym posiadają własną konstrukcję w sposób nadrzędny przyporządkowaną do pracy z paliwem gazowym, a w drugiej kolejności do pracy z paliwem benzynowym. Jej konstrukcja zapewnia właściwie dobrane wskaźniki iskry i jej energię, gwarantującą każdorazowy zapłon mieszanki gazowo-powietrznej pomimo utrudnień spowodowanych paliwem gazowym. Szczególnie to jest istotne w momencie zimowym, gdzie wyraźnie dają się odczuć różnice w jakości paliwa gazowego albo nieodpowiednich proporcji propanu i butanu.Budowa i opis działania świecy:Iskra powstaje między elektrodą centralną (środkową), zasilaną wysokim napięciem i umieszczoną wewnątrz izolatora ceramicznego, a elektrodą (elektrodami) boczną podłączoną do masy przez gwintowany korpus świecy. Korpus służy również do zamontowania świecy w gnieździe w głowicy silnika, zapewniając tym samym dobre odprowadzanie ciepła.Szczelina między elektrodami wymaga okresowej kalibracji zgodnie ze specyfikacją wytwórcy.Nie może być zbyt spory, ponieważ wtedy iskra nie przeskoczy między elektrodami świecy, ani nie może być zbyt mały gdyż wtedy świeca zostałaby błyskawicznie zarzucona (zespawana) a więc obie elektrody zostałyby połączone na przykład opiłkiem metalu co uniemożliwia przeskok iskry a co za tym idzie zapalenie mieszanki paliwo-powietrznej